Aminozuren

Waarom hebben plantenaminozuren nodig? Alle planten hebben minerale elementen nodig om te groeien. Zij halen deze voedingsstoffen samen met water uit hun wortels. Deze nutriënten zijnstikstof (N), kalium (K2O) en fosfor (P2O5 ), alsmede zwavel, calcium, magnesium en sporenelementen. Planten produceren en absorberen aminozuren, die vooral aanwezig zijn in zwavel enstikstof.

Tijdens de fotosynthese gebruikt de plant koolstof en zuurstof, aangevoerd door koolstofdioxide (CO2) uit de lucht. Het water dat door de wortels uit de bodem wordt gehaald, vervult niet alleen een veelzijdige rol in de fysiologie van de plant, maar levert ook waterstof, zuurstof en minerale elementen.

Stikstof wordt dus bijna volledig in de vorm van nitraten aan de bodem onttrokken. De enige uitzondering hierop vormen vlinderbloemigen, die via bacteriën in hun wortels stikstof rechtstreeks uit de lucht in de bodem opnemen.

In de natuur vinden planten alles wat zij nodig hebben, maar in de binnenkweek is het van essentieel belang het substraat te voorzien van voedingsstoffen en sporenelementen, waaronder aminozuren.

Laten we eens kijken waar we deze aminozuren kunnen vinden Laten we eens kijken naar stikstof en zwavel.

Stikstof - N - Stikstof speelt een beslissende rol in zowel de opbrengst als de kwaliteit van de productie. In de natuur is stikstof aanwezig in verschillende vormen, zoals organische (humus met 5% stikstof). Stikstof speelt een essentiële rol bij de synthese van levende materie (proteïnen, chlorofyl, enzymen, enz.) uit minerale materie. Het is een van de bestanddelen van chlorofyl, dat de fundamentele werking van de fotosynthese regelt.

Minerale stikstof wordt in de plant omgezet in aminozuren en vervolgens in eiwitten die essentieel zijn voor de voeding van mens en dier. Planten leveren het grootste deel van de stikstof die ze nodig hebben in organische vorm. Tijdens de actieve vegetatieperiode maakt ook stikstof fasen door van reorganisatie (omzetting van minerale stikstof in organische stikstof).

Zwavel - S - Tot het begin van de jaren negentig was de beschikbaarheid van zwavel in de bodem geen punt van grote zorg, voornamelijk als gevolg van de aanvoer van zwavel uit de lucht. Zwavel is een bestanddeel van veel eiwitten en maakt deel uit van de samenstelling van 3 essentiële aminozuren.

Sommige soorten hebben een grote behoefte aan dit element (b.v. peulvruchten zoals bonen, erwten, linzen, kruisbloemigen zoals kool of raapzaad, of alliaceeën zoals knoflook, ui, prei, enz.) Een tekort leidt bijvoorbeeld tot een vermindering van het aantal aren bij granen en een vermindering van het aantal volle bloemknoppen bij koolzaad.

In de bodem wordt zwavel aangetroffen in minerale en organische vorm. Het totale zwavelgehalte van een bodem geeft weinig aanwijzingen over de beschikbaarheid ervan voor plantenvoeding. De plant neemt het alleen in minerale vorm op en zwavel volgt een cyclus die vergelijkbaar is met die van stikstof: mineralisatie, reorganisatie en eventueel uitspoeling tijdens de winter... De belangrijkste minerale zwavelmeststoffen zijn zwavelammoniumnitraat, ammoniumsulfaat, superfosfaten, kaliumsulfaat en bepaalde samengestelde meststoffen.

Culture Indoor heeft een selectie gemaakt van meststoffen die aminozuren bevatten.