GROENE MUREN EN AQUAPONICS


GROENE WANDEN

Met Flowall en C-Greenkunt u uw eigen groene muren creëren met verse planten.

Aanbieden Bloembak. Het merk Bloembak is gespecialiseerd in groene muren met verse of "gestabiliseerde" planten.

flowerbox.jpg

Gestabiliseerde planten: Planten waarvan het sap wordt vervangen door een substantie op basis van glycerine die volkomen ecologisch en 100% biologisch afbreekbaar is, zodat de plant vele jaren in haar oorspronkelijke staat kan blijven zonder bijzonder onderhoud.

Culture Indoor biedt u ook de creatie van een compleet ecosysteem voor uw interieur. Dit ecosysteem, dat bestaat uit een plantenmuuren een aquarium, werkt volgens het principe van aquaponics.

AQUAPONY

Wat is aquaponics?
Aquaponics is de "symbiose" van planten en waterdieren. Het is in feite een ecosysteem waarin 3 soorten levende organismen een rol spelen: Vissen, bacteriën en planten.

3 soorten levende organismen vormen een aquaponics systeem:

  • Vissen, die via hun uitwerpselen het milieu verrijken met nitrieten (giftig voor in het water levende organismen).
  • Bacteriën die deze nitrieten omzetten in nitraten. (giftig boven 100mg/l)
  • En de planten die deze nitraten assimileren om te groeien en zo het water van dit ecosysteem te zuiveren.

INTRO

Het gaat in feite om een ecosysteembenadering waarbij 3 soorten levende organismen betrokken zijn.
- Vissen waarvan de uitwerpselen, rijk aan stikstof (ammonium en ureum), fosfor en kalium, een bron van voedingsstoffen voor de planten vormen. Het aan de vissen verstrekte voedsel verrijkt het milieu in de vorm van meststoffen.
- Aërobe bacteriën die ammoniak/ammonium en ureum uit de urine en de uitwerpselen (overblijfselen van de spijsvertering) van de vissen omzetten in nitrieten (nitrosomonas-bacteriën) en vervolgens in nitraten (nitrobacter-bacteriën), die door de planten in minerale vorm kunnen worden opgenomen (dit is het proces van nitrificatie of de stikstofcyclus) Versterken de biologische filter door uitscheidingsproducten van vissen af te breken die in te hoge concentraties giftig zijn voor vissen.
- Gekweekte planten zuiveren het aquariumwater door assimilatie via hun wortels.
- Ze gebruiken de voedingsstoffen in minerale vorm om te groeien.
Aquaponics is een techniek van de toekomst die in de hele wereld (vooral in de VS en Australië) steeds meer wordt gebruikt in kleine commerciële bedrijven of door particulieren voor de zelfproductie van voedsel.

In de praktijk wordt water uit het aquarium of de tank in het hydrocultuursysteem gepompt en vervolgens naar de vissen teruggevoerd.

De verschillende systemen

3 soorten hydrocultuur systemen worden vaak gebruikt in Aquaponics:
- De NFT en drijvende vlotten voor commerciële doeleinden ("drijvende vlotten" is een techniek die wij niet hebben ontwikkeld in het artikel over hydrocultuursystemen. De planten groeien op polystyreenplaten die op de voedingsoplossing drijven; de wortels groeien rechtstreeks in het water.)
- De getijdentabel voor kleine tuinen.
Het verdient aanbeveling te beginnen met een lage vispopulatie en deze vervolgens geleidelijk te verhogen en het ammoniak- (NH4), nitriet- (NO2) en nitraatgehalte (NO3) regelmatig te controleren met behulp van geschikte colorimetrische tests (verkrijgbaar in aquariumwinkels).

Het verdient de voorkeur het aquarium te koloniseren met vissen die zeer tolerant zijn voor fysische en chemische variaties (b.v. goudvissen). Aarzel niet om advies te vragen in een speciaalzaak. De ervaring leert dat dit type systeem levensvatbaar is op lange termijn, en dat het minder controle en waterverversing vereist dan een hydrocultuursysteem. Het vereist echter een zeer goede kennis van de planten en een zorgvuldige en regelmatige observatie. De aanpak hier is veel intuïtiever. Het is het best voorbehouden aan mensen met groene vingers.
Er zijn echter pH- en temperatuurwaarden die in acht moeten worden genomen om een goede assimilatie van de planten en het werk van de aërobe bacteriën te garanderen: PH tussen 6,5 en 7. Watertemperatuur: tussen 21 en 23°. De grootste uitdaging bestaat erin het juiste evenwicht te vinden tussen de vispopulatie, het verstrekte voedsel, de bacteriële populatie en de gekweekte vegetatie. Een stikstoftekort (vergeling van de bladeren die zich onderaan de planten ontwikkelen) zal een teken zijn van een onderbevolking van de vissen en/of een gebrek aan voedsel of een slechte bacteriële werking.
Omgekeerd wijzen hoge nitriet- en nitraatgehalten op een ondoeltreffende plantenfilter en een ontoereikende plantenstofwisseling om afvalstoffen uit het water te verwijderen, of op slechte bacteriële prestaties.
Voor het opstarten wordt aanbevolen om 1 cm vis per 4 liter water te planten. Zodra het systeem goed is ingeburgerd (na minimaal 2 maanden), kan het worden verhoogd tot 3 cm per 4 liter.

De aquatische voedselcyclus

Innovatieve culturen vereisen kennis en beheersing van de natuurlijke processen die alle ecosystemen beheersen. Hoewel de hoofdbeginselen gelijkwaardig zijn, zijn er verschillen tussen de diverse aanpassingen aan ecosystemen. Laten we ons daarom eens verdiepen in het "aquatische" ecosysteem dat de aquaponische teelttechnieken beheerst

Voorlopig

Eerst moet worden verduidelijkt wat een ecosysteem is en wat de samenstelling ervan is.
Het ecosysteem is een ecologische eenheid die bestaat uit een natuurlijke omgeving (de biotoop) en al haar levende en niet-levende componenten (de biocenose).
De biotoop is een geografisch gebied dat constante of cyclische klimatologische en ecologische omstandigheden biedt aan de soorten die er in evenwicht leven, in ons geval zoet water (in vergelijking met zout water en niet de chemische samenstelling ervan).
De biocenose is het geheel van levende en niet-levende componenten van een biotoop. Deze levende wezens leven gewoonlijk in niches of zones: de interfaces, plaatsen van talrijke permanente uitwisselingen die verband houden met biologische cycli of met de migratie van organismen.
Hoewel elk ecosysteem uniek is, moet worden opgemerkt dat vele ervan globaal gemeenschappelijke kenmerken hebben, zoals terrestrische ecosystemen, mariene ecosystemen, aquatische ecosystemen, enz.
In het natuurlijke aquatische ecosysteem zijn er drie actieve interfaces:

  • Het water/sediment grensvlak: Dit is de gehele bodem van de vijver vanaf de contactlijn met het land.
  • De water interface
  • Het grensvlak tussen lucht en water

De globale werking van het aquatisch ecosysteem volgt een relationele cyclus die de voedselcyclus of trofische cyclus wordt genoemd. Bij de symbiose van organismen in aquaponics zijn verschillende cycli betrokken.

Cyclische fasen

De "aquatische" voedselcyclus bestaat uit drie hoofdfasen: de consumptiefase, de afbraakfase en tenslotte de productiefase. De acteurs in dit "spel" zijn eerst heterotrofe wezens, daarna autotrofe wezens. Al deze levende wezens kunnen zowel macroscopisch als microscopisch zijn.
Zij grijpen allemaal in en zijn onderling afhankelijk. Een biocenose (alle levende wezens in een biotoop) is in evenwicht wanneer elk van de aanwezige soorten zijn niche vindt, zijn plaats in het geheel.

A- De consumptiefase B- De ontledingsfase C- De productiefase

Acties van heterotrofe wezens: Dit is de favoriete plaats voor dieren, heterotrofe wezens. Heterotrofen zijn wezens die, om te leven en zich te herstructureren, ofwel planten (herbivoren) ofwel andere dieren (carnivoren) of beide (omnivoren) consumeren. We herhalen, ze kunnen macroscopisch of microscopisch zijn.

Na consumptie, d.w.z. omzetting, van het ingeslikte organisch materiaal en extractie van de elementen die nodig zijn voor hun levensbehoeften, laten zij organisch restmateriaal vrij.
Al dit vrijgemaakte organisch materiaal (uitwerpselen), alsmede de kadavers van verschillende dieren en plantenresten, vormen de "endogene inputs", d.w.z. die welke door de biocenose zelf worden geproduceerd.
Er moet echter ook ander organisch materiaal aan worden toegevoegd, dat bijvoorbeeld door de wind in het ecosysteem wordt ingevoerd (stuifmeel, bladeren, enz.), maar ook door andere dieren, waaronder dat specifieke dier, de mens).

Dit zijn de "exogene inputs".
Dit is al dit organisch materiaal waaraan anorganisch materiaal moet worden toegevoegd dat het ecosysteem moet "behandelen" en dat gesuspendeerd materiaal (SS) wordt genoemd.

Acties van heterotrofe wezens
Stadium B1: Alle zwevende deeltjes ondergaan in dit stadium verschillende stadia van afbraak, die tot doel heeft de deeltjes in steeds kleinere elementen af te breken tot zij een voor bacteriën bereikbare grootte hebben bereikt.
Dit werk wordt verricht door de "detrivores", dat zijn: schimmels, insecten, schaaldieren → Stadium B2: → uiteindelijk door heterotrofe bacteriën. Heterotrofe bacteriën zijn gespecialiseerd in de omzetting van lipiden, koolhydraten of zelfs protiden.

Deze heterotrofe bacteriën maken de overgang tussen heterotrofe en autotrofe acties omdat zij organisch materiaal omzetten in anorganisch materiaal.

Fase B3: Actie van autotrofe bacteriën
Autotrofe wezens hebben het vermogen zich uitsluitend met anorganisch materiaal te voeden om te herstructureren en te leven. Sommige produceren andere anorganische stoffen
(bacteriën), andere organische stoffen (planten).
De anorganische stoffen die ontstaan door de werking van heterotrofe bacteriën worden overgenomen door autotrofe bacteriën. Uit hun werking vloeien andere anorganische stoffen voort, die in de volgende fase door de planten kunnen worden verbruikt.

Kom meer te weten over plantgebreken

op Culture Indoor.
Planten (planten, algen) verbruiken de anorganische stoffen die door de autotrofe bacteriën worden aangemaakt (nitraten, fosfaten... Sporenelementen...) om er, dankzij de fotosynthese, organische stoffen van te maken. Planten die vervolgens worden geconsumeerd door herbivoren en omnivoren ... de kringloop is gesloten.
In het volgende artikel zullen we ons richten op bacteriën, de hoeksteen van het leven op aarde.

Verwarmend water

De temperatuur van de bak is belangrijk voor vissen, koudbloedige dieren, omdat de temperatuur van hun lichaam rechtstreeks afhankelijk is van die van hun leefomgeving. Het heeft een directe invloed op hun metabolisme, en dus op hun levensverwachting. Wat je moet weten is dat ze geen temperatuur hoger dan 38°C kunnen verdragen. De reden hiervoor is dat de oplosbaarheid van gassen in water, die afhankelijk is van de temperatuur, afneemt naarmate de temperatuur stijgt. Daarom moet de aquariaan de temperatuur van het water regelen met behulp van een verwarmingselement. Er zijn "twee-in-een"-apparaten die de verwarming en de thermostaat in één voorwerp combineren het dompelverwarmingselement. De keuze van het vermogen van het apparaat geschiedt volgens de volgende regel:
- 1 W/L als het verschil tussen de omgevingstemperatuur en die van het water minder dan 10°C bedraagt,
- 1,5 W/L als het verschil minder dan 15°C bedraagt,
- 2 W/L als het verschil minder dan 20°C bedraagt.
Doordat het verwarmingselement aan een thermostaat is gekoppeld, kan het automatisch worden uitgeschakeld wanneer de gewenste temperatuur is bereikt. Het is dus niet nodig de verwarming uit te schakelen wanneer de temperatuur hoger is, aangezien de watertemperatuur niet het gevolg is van de werking van het dompelverwarmingselement, maar van de omgevingstemperatuur.
Het uitschakelen van een dompelverwarmingselement houdt een aanzienlijk risico in, aangezien de temperatuur 's nachts sterk kan dalen, wat een schok voor de vissen kan zijn. Laat een onder spanning staande dompelaar nooit buiten het water staan. Dompelaars vindt u in de sectie Irrigatie


Aquariums en foto's van Amano Takashi.

WATERBEHEERSING

Waterkwaliteit

Het is beter geen chemicaliën te gebruiken die in de handel verkrijgbaar zijn onder de naam pH+ of pH-. Zij kunnen de waterkwaliteit uit evenwicht brengen en schadelijk zijn voor de vissen. Hetzelfde geldt voor harsen, die verschillende niet nader omschreven stoffen (vaak natrium) aan het water afgeven.

Verhogen van de pH (basisch)

De meest doeltreffende en minst riskante manier is het toevoegen van kalksteen aan het water. Er zijn twee manieren om dit te doen:
- Met zuiveringszout in zeer kleine doses: ongeveer
1 theelepel voor 50 liter water, de pH zou zich moeten stabiliseren op 8.
- Met gemalen oesterschelpen of koraalzand, die u in uw filter steekt, in een kleverig of netje, zodat ze gemakkelijker kunnen worden verwijderd. Controleer de pH-waarde na deze manipulatie regelmatig.

Verlagen van de pH (verzuren)

Verschillende recepten kunnen worden gebruikt, en zijn soms doeltreffender wanneer ze worden gecombineerd. Het eerste wat u moet doen is de hardheid van het water verlagen (indien het water te hard is, wat meestal het geval is wanneer de pH te hoog is), om het gemakkelijker te maken de pH te verlagen. De gemakkelijkste manier om dit te doen is "osmose"-water(gefilterd met een osmoseapparaat) te gebruiken tijdens de gedeeltelijke waterverversing. Als het water eenmaal is onthard, zijn er verschillende oplossingen:
- Turf toevoegen aan het filter, onder het grind of in de emmer of bak die u gebruikt voor de waterverversing. Deze methode maakt het water zachter, maar heeft als nadeel dat het (tijdelijk) vlekt, wat niet iedereen prettig vindt.
- CO2 in het aquarium verspreiden.
- Zuur toevoegen: Deze methode werkt goed, maar is alleen voor ervaren aquarianen en chemici. Het zuur moet in kleine hoeveelheden over verschillende dagen worden toegevoegd om neerslag van carbonaten te voorkomen.

PH in aquaria

Aquatisch leven is alleen mogelijk tussen pH 4,0 en 9,0, maar meestal liggen de waarden tussen 6,0 en 8,0 in zoet water en tussen 8,1 en 8,3 in zeewater. S Nachts ademen planten en vissen, waarbij CO2 vrijkomt dat het water verzuurt wanneer het slecht gebufferd is. De pH daalt dan licht. Overdag gebruiken planten de CO2 en produceren zuurstof, dit wordt fotosynthese genoemd. De opname van CO2 door de planten doet de pH-waarde dus licht stijgen. Hard of zout water beperkt de pH-schommelingen beter. Op lange termijn kan in goed beplante aquaria soms een stijging van de pH worden waargenomen, omdat de door de planten verbruikte CO2 geleidelijk verdwijnt. Vervolgens moet CO2 aan de planten worden geleverd met behulp van verschillende systemen (bubblers, pellets, elektroklep, enz.). U vindt de pH-testers in de rubriek"controles".

Zuurstofgehalte van het water

De luchtpomp (of bubbler) is met een luchtslang verbonden met een diffusor (van hout, keramiek of poreuze steen). De meest geavanceerde pompen hebben verschillende uitlaten om verschillende diffusoren te voeden, met een systeem om de luchtstroom te regelen. Het gebruik van een bubbler in een aquarium heeft verscheidene directe en indirecte effecten op het water in het aquarium, effecten die het nutteloos maken, of zelfs schadelijk wanneer u planten in het aquarium hebt. De bubbler is nutteloos in aquaria met planten, aangezien de hoeveelheid zuurstof die zij leveren noodzakelijk is voor de overleving van de vissen. Bovendien creëert de bubbler wervelingen die CO2 aan het water onttrekken, wat essentieel is voor een goede plantengroei, en verhoogt hij tegelijkertijd de pH van het aquarium. Deze drie effecten wijzen erop dat in een beplante bak het gebruik van een bubbler moet worden vermeden, althans als die permanent wordt gebruikt. In waterbekkens met weinig of geen beplanting kan het gebruik van een bubbler en de gevolgen daarvan voor het evenwicht van het waterbekken voordelig worden vervangen door de volgende truc: creëer een lichte werveling aan het oppervlak door de uitstroomkop van het filter naar het oppervlak te richten. Aan de andere kant is het belangrijk om een bubbler beschikbaar te hebben, omdat het in bepaalde situaties een grote hulp kan zijn:

  • In geval van een verontreinigingspiek (NO2 > 0) helpt de toevoeging van een bubbler de oxidatiereacties te bevorderen waarbij nitrieten in nitraten worden omgezet. Deze maatregel, naast enkele andere, maakt een snelle terugkeer naar een aanvaardbare situatie voor de vissen mogelijk en helpt hen om deze potentieel fatale piek te doorstaan.
  • In geval van hoge temperaturen kan het gebruik van een bubbler de temperatuur van een tank met enkele graden verlagen, op dezelfde wijze als het gebruik van een ventilator. Giet vooral geen koud water in verband met de schok voor de vissen.
  • Als vissen veel tijd aan de oppervlakte doorbrengen met luchtzuigen, is er een tekort aan zuurstof in de bak. Het gebruik van een bubbler zal deze situatie snel verhelpen.

aquaponie2.PNG

U zult deze uitrusting vinden:

AQUARIUMVERLICHTING

Licht is een zeer belangrijke factor bij het houden van aquariums. Het is belangrijk de juiste verlichting te kiezen naar gelang van de behoeften van de bewoners van het aquarium (vissen en planten).

Plaatsing van de verlichting

In een natuurlijke omgeving komt het licht van boven. Dit principe moet in het aquarium in acht worden genomen. Te veel natuurlijk licht aan de voor- of zijkant van een bak (door een raam) veroorzaakt algengroei. Kunstmatige verlichting is dus verplicht. Met een reflector kunt u het uitgestraalde licht optimaal benutten.

Duur van de verlichting

Tropische planten hebben een lichtperiode van 12 uur. De maximale belichtingstijd bedraagt 15 uur, waarna de planten en vissen een rustperiode nodig hebben. De verlichting moet continu branden. Net als bij het kweken van planten, verstoort het splitsen van het licht het ritme van de vissen en de planten. Een lage lichtintensiteit kan niet worden gecompenseerd door een langere lichtduur. Een timer kan worden gebruikt om de verlichting op vaste tijden automatisch aan en uit te schakelen.

aquarium-amano_63.jpg

Lichtintensiteit

Niet alle planten stellen dezelfde eisen aan de lichtintensiteit. Om de lichtintensiteit van een aquarium met fluorescentiebuizen te bepalen, geldt de volgende regel

1W voor 1 liter water 1W voor 2 liter water 1W voor 3 liter water 1W voor 4 liter water
zeer helder licht helder licht medium licht weinig licht

Neonbuizen

De buizen die in aquaria worden gebruikt, zijn niet dezelfde als die welke in de industrie of thuis worden gebruikt. Aquariumbuizen hebben een spectrum dat is aangepast aan planten en vissen. Het is het fluorescerende poeder dat het spectrum wijzigt. De ideale kleuren voor plantengroei (fotosynthese) zijn rood, oranje en blauw. Tuinbouwbuizen hebben een versterkt spectrum in deze kleuren. Alle aquarianen zijn het erover eens dat TL-buizen om de zes maanden moeten worden vervangen omdat hun prestaties afnemen naarmate ze ouder worden, met als gevolg een tragere plantengroei en het verschijnen van algen. U moet niet alle slangen tegelijk vervangen, maar een minimumperiode van een maand tussen elke vervanging van slangen aanhouden om variaties te beperken.

MH-lampen

Wanneer het aquarium dieper is dan 80 cm, is een krachtiger lamp vereist: metaalhalogeenlampen. De levensduur van deze lampen is ongeveer 6000 uur, wat overeenkomt met iets meer dan een jaar verlichting bij 12 uur per dag. MH-lampen zijn zeer heet, dus moet een bepaalde afstand worden aangehouden (40 tot 70 cm).

superplant_superfish_250W10000k_web.jpg

Superfish is het merk CIS Products gewijd aan de verlichting van uw aquariums. Lampen voor de verlichting van uw aquariums van 250W tot 1000W.

Vind al onze adviezen voor uw binnenkweek: